ЛЕТНЯЙ НОЧЧУ ПАД ЗОРНЫМ НЕБАМ.

Лёг, маленькі-маленькі,

На шамоткім плашчы

І падціснуў каленкі

Перад мечам начы.

“Хто ты? Што ты?” - пытае,

Ды адказу майго

Не чакае, карае:

“Хто ты? Што? Для чаго?”

Безадхланна, бясконца

Ноч пытанні прадзе.

О, хутчэй бы ўжо сонца

Новы вывела дзень!

Міхась Стральцоў.