Выйсці ўвечары перад сном на балкон, вольным ад спраў і думак пра іх - бо адпусцілі; сесьці і глядзець на зорнае неба - адпачынак сэрцу. Заснуць. Прачнуцца ад халаднечы. Зноў заснуць. Пад цёплай коўдрай і ўжо да раніцы. Да новых спраў і думак пра іх. Да новай мітусьні, турбот, складанасьцяў і выпрабаванняў, але і праменьчыкаў шчасьця пасярод. Кожнаму - моцы і Божай дапамогі, каб годна прайсці тое, чым сустрэне наступны дзень. І радасьці.
(Нібыта пра Беларусь. З "Лірнік вясковы" Уладзіслава Сыракомлі).
ЛІРА МАЯ ТЫ СПЕЎНАЯ! З ЧАРАЎНІЧАГА ДРЭВА,
МУСІЦЬ, ТЫ ЗМАЙСТРАВАНА.
ЛЕДЗЬ ВАЗЬМУ ЦЯБЕ Ў РУКІ, УСЕ, ЯК ЁСЦЬ, ТВАЕ ГУКІ,
І ПЕСНЯЙ Я ЎВЕСЬ ЗАБРАНЫ.
Избранное сообщение
ПАДЗЯЛІЦЦА
КАМЕНТАВАЦЬ ТУТ (уваход праз):
понедельник, 22 мая 2017 г.
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий